Sport & Vrije tijd
Dia-avond Heemkunde en Presentatie Vogelwerkgroep zeer druk bezocht
GEESTEREN - Meer dan 200 belangstellenden, kwamen woensdagavond 15 november j.l. naar de dia-avond van de Stichting Heemkunde Geesteren (SHG) in Zaal Kottink. Na een onderbreking van drie jaar, als gevolg van de coronapandemie, kon deze gebeurtenis eindelijk weer plaatsvinden. Cultuur en natuur gingen deze avond hand in hand want er was ook de nodige ruimte ingeruimd voor een presentatie door de Vogelwerkgroep Geesteren over de weidevogels.
Openingswoord en In Memoriam
Het waren Bertus Klein Haarhuis en Paul Sand die de aanwezigen welkom heetten. Het noordoostelijke gedeelte van de Veldhoek, is de omgeving waar het deze avond om draaide. Meer in het bijzonder de geschiedenis van de families, wonende aan de Doevenweg, Kotkampsweg, Langemaatsweg en de Bovenbroeksweg. Alvorens te beginnen met de dia-presentatie werden, middels een In Memoriam, Herman Silderhuis, Rieky Telgenkamp-Hoek en Alphons Leus herdacht. Zij ontvielen afgelopen periode de heemkunde. De SHG is hen dankbaar voor alles dat zij voor de heemkunde in Geesteren hebben betekend! Bij het begin van de dia-presentatie, memoreerde Bertus Klein Haarhuis het feit dat het wel heel bijzonder en toevallig is dat in de Veldhoek tijdens de Tweede Wereldoorlog en in 1963 bij Hankamp aan de Bovenbroeksweg, meerdere vliegtuigen neerstortten. Piloten en bemanning stelden zich met de parachute in veiligheid, geholpen door heldhaftige mensen in de buurt met gevaar voor eigen leven.
Relatief nog jonge buurt
Met name de omgeving Langemaatsweg, Bovenbroeksweg is een nog relatief jonge buurt. Vroeger, in de tijd van de Drieschichtige Marke, was het daar veelal moeras en woeste grond. Met noeste arbeid van de vroege morgen tot de late avond én de bats als belangrijkste werktuig, is de omgeving geworden tot wat het nu is. Een buurt met mooie woonhuizen, prachtige boerderijen en weilanden waarin de weidevogels het verloren gegane broedgebied proberen te heroveren. Hierbij geholpen door de Vogelwerkgroep onder leiding van Hennie Schröder, Marcel Tettero en een groot aantal fanatieke vrijwilligers. Zij staan in het voorjaar ’s morgens voor dag en dauw op om met de drone nesten op te sporen en veilig te stellen. Vossen, kraaien en marters, predatoren genaamd, zijn de belangrijkste vijanden van de kieviten, grutto’s en andere weidevogels. Vol enthousiasme namen Hennie Schröder en Marcel Tettero de aanwezigen een half uur lang mee naar de talrijke activiteiten die de Vogelwerkgroep de afgelopen jaren heeft ontplooid en naar de activiteiten die voor de komende jaren op de rol staan.
De dia-presentatie in vogelvlucht
Dia’s en foto’s zeggen meer dan 1000 woorden, de oh’s en ah’s waren dan ook meermaals in de zaal te horen. Dit met name uit de monden van de betrokken families en hen die in de loop der jaren, na hun huwelijk of om andere redenen, hun geboorteplek in de Veldhoek verlieten. Voor hen was deze avond min of meer een reünie, een weerzien met familie, noabers en vroegere bekenden en vrienden uit de Veldhoek. De ruimte hier is te beperkt om in detail op de geschiedenis van de families in de noordoostelijke Veldhoek in te gaan. Daarom beperken ze zich tot twee memorabele geschiedkundige feiten bij wijze van hommage aan alle inwoners van de Veldhoek.
Klootschietersvereniging De Veldhoek
Op 1 september 1975, werd klootschietersvereniging de Veldhoek opgericht. In het verleden schoot men op het Hilbertsveld maar door de ontginning in 1958 was dit niet langer mogelijk. Op initiatief van Masselink’s Hendrik werd de handdoek weer opgepakt en lukte het in 1975 om opnieuw een klootschietersvereniging op te richten. De veldbaan aan de Langemaatsweg die in 1984 werd aangekocht én de Langemaatsweg zèlf zijn de banen waar de kloot wekelijks rolt. Ook de klootschieters uit Langeveen en Manderveen maken gebruik van deze veldbaan. Het Flimshuuske is het gezellige clublokaal van de klootschieters uit de Veldhoek. De talrijke bekers en bokalen die in de loop der jaren werden behaald, sieren de bekerkast die hoognodig aan uitbreiding toe is.
De laatste vlucht van vier Noorse Spitfire piloten
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de familie Leus aan de Bovenbroeksweg een belangrijk onderduikadres. Op woensdag 29 december 1944, stegen rond tien uur ’s morgens vanaf de vliegbasis bij het reeds bevrijde Woensdrecht 12 Spitfires op. Door een botsing tussen twee Spitfires moest de Noor Carl J. Stousland een noodlanding maken. Hij kwam neer bij het begin van de Langemaatsweg nabij de Hardenbergerweg. Stousland liep richting de boerderij van Klaas. Bernard Krone die toevallig ook aanwezig was bracht de piloot naar Grootelaar (de Waterboer) waar een schuilplaats voor hem was. Nog diezelfde avond werd de piloot door Bernard Krone en Herman Kroezen naar een veilige plek gebracht omdat de Duitsers zeker in de buurt zouden gaan zoeken. Ze gingen naar de familie Geerdink (Frederiks Graads) aan de Slagenweg te Harbrinkhoek. Daar werd hij verborgen in een betonnen inkuilsilo. Het was hartje winter en het smeltwater druppelde in de silo.
Op weg naar bevrijd gebied
Woensdag 5 januari bracht verzetsman Jan Lesscher samen met Jan Borgerink uit Harbrinkhoek, Carl Stousland naar de familie Leus aan de Bovenbroeksweg. Dus dichtbij de plek waar hij met zijn Spitfire was neergestort. Hier was Stousland veilig, omdat de Duitsers de gehele omgeving een paar dagen eerder helemaal hadden uitgekamd op zoek naar de piloot. Stousland was overdag gewoon met boerenkleding tussen de familie Leus te vinden. Hij sliep ‘s nachts in een kelder onder de deel. De familie Leus bestond uit 5 personen, Gerard en Hanna en de kinderen Jan (10 jaar), Gerard (7 jaar) en Harry (4 jaar). 22 dagen zat de Noor bij de familie Leus ondergedoken. Op 5 februari 1945 werd hij met paard en wagen, verborgen onder het stro, richting Heeten gebracht. Op 22 februari stak Stousland de IJssel over op weg naar bevrijd gebied.
Tot slot
Het was tegen 10.30 uur dat de presentaties door de Heemkunde en de Vogelwerkgroep ten einde waren. Bertus Klein Haarhuis bedankte alle toehoorders voor de getoonde belangstelling. Onder het genot van een drankje, werd er door de aanwezigen nog geruime tijd nagepraat en herinneringen aan vroeger opgehaald. Mooie bijkomstigheid van deze avond was dat de SHG weer een aantal nieuwe donateurs kon inschrijven. De Heemkunde groeit en bloeit in Geesteren!