Cantare dirigent José Wesselink draagt na zeventien jaar het stokje over

Namens de Commissie van Beheer van de geloofsgemeenschap Geesteren prees voorzitter Gerrit Olimulder haar jarenlange inzet voor het koor en daarmee tevens voor de geloofsgemeenschap. Met een dankwoord, een bos bloemen, een cadeautje en een welgemeend applaus werd José Wesselink op gepaste wijze in het zonnetje gezet.

Tijdelijk wordt zeventien jaar

José begon haar loopbaan in 2007, kort na Pasen, nadat de vorige dirigente was gestopt. Het bestuur wachtte de nobele taak om een vervanger te zoeken. Aan haar echtgenoot Jos, destijds bestuurslid, maakte ze kenbaar die rol tijdelijk wel te willen vervullen. Na een jaar werd ‘tijdelijk’ definitief. Buiten dat het bestuur ondertussen geen geschikte kandidaat kon vinden, beleefde José zoveel aan het dirigeren dat zij besloot deze taak op zich te nemen.

Destijds nog bij het Gemengd Koor, de oorspronkelijke naam van Cantare. “Je pakte jouw taak serieus op en begon direct met het onder de loep nemen van het repertoire”, sprak Gerrit Olimulder tot de scheidende dirigent “Met name het repertoire voor afscheid; avondwakes en uitvaart, evenals de muzikale inbreng voor weekendvieringen werden diverse keren uitgebreid een aangevuld met nieuwe liederen. Zo ging je mee in de ontwikkelingen in de tijd. Dit alles deed je in een mooie samenwerking en afstemming met de pastoor en overige voorgangers.”

Meer dan 3.000 uur gedirigeerd

Met zo’n 30 avondwakes en uitvaartvieringen per jaar, naast gemiddeld twee weekendvieringen, de jaarlijkse kerst- en paasvieringen op het Meulenbelt, Vormselvieringen en kerstconcerten moest er heel wat gerepeteerd worden. Dat gebeurde wekelijks, met uitzondering van één maand zomervakantie. Dan werd er -behoudens afscheidsvieringen- niet gerepeteerd en gezongen. Olimulder: “Ik heb uitgerekend dat je in de afgelopen zeventien jaar zeker gemiddeld 200 uur per jaar het koor dirigeerde. Dit betekent in totaal dus meer dan 3.000 uur, wat gelijk staat aan zeker meer dan twee arbeidsjaren. En dan heb ik nog niet eens alle uren aan voorbereiding thuis meegerekend. We kunnen dus spreken over een geweldige staat van dienst.”

‘Zingen is twee keer bidden’

Het diverse, huidige koor bestaat uit ongeveer 45 dames en heren van 20 tot 80 jaar. Na verloop van jaren werd het Gemengd Koor omgedoopt tot Cantare. Na de opheffing van het oorspronkelijke jongerenkoor sloten ook een aantal leden hiervan zich aan. Hetgeen resulteerde in een mooie verlaging van de gemiddelde leeftijd.

“Er is een bijzondere, hechte band. Het koor heeft ook een sociale functie en er wordt naar elkaar omgekeken. Er is weinig verloop, muziek is emotie en zingen is twee keer bidden”, vervolgde de voorzitter. “Het zijn jouw eigen woorden, José, die ik heb overgenomen en waarin ik me helemaal kan vinden! En om de goede en hechte band binnen het koor te versterken, trokken jullie er samen op uit. Zoals voor de jaarlijkse fietstochten, het St. Caecilia feest in november en uitjes naar (onlangs) Heerenveen, Zenderen, Boxmeer, Papenburg en Beek. Daarnaast verzorgden jullie de zang tijdens de jaarlijkse Oost Twentse bedevaart naar Kevelaer in 2017 en de Passie in Albergen in 2019.”

Passie voor muziek

Afgelopen voorjaar gaf José aan met het oog op haar privéleven voor een keuze te staan. In afwachting van twee kleinkinderen wilde ze graag wat minder verplichtingen hebben. Wat niet wil zeggen dat Cantare afscheid van haar neemt. José zingt onverminderd door en blijft zich inzetten voor het koor, maar dan vanuit een andere rol.

Vanaf 1 september is Miranda Berning de nieuwe Cantare dirigent. Een vertrouwd persoon voor koor en geloofsgemeenschap vanwege haar regelmatige vervanging bij verhindering.

José liet weten dat ze het dirigeren altijd deed vanuit passie voor muziek. Als tweede drijfveer noemde ze haar wens om voor de parochianen mooie vieringen te kunnen verzorgen. “Met name tijdens afscheidsvieringen en uitvaartvieringen komt dit tot uitdrukking. Het is heel waardevol om voor nabestaanden mooie en toepasselijke liederen te kunnen verzorgen. Dankzij de goede samenwerking met pastores en voorgangers kwamen er telkens andere liederen bij”, sprak José tot besluit. “In een veranderende tijd, maar wel passend binnen de liturgie.”