ALBERGEN - Op verjaardagen wordt hen het hemd van het lijf gevraagd over hun beroep als uitvaartbegeleiders. Karin Oude Avenhuis van Puur Uitvaart en Christel Bruggink van Zuiver Uitvaartbegeleiding sloegen daarom de handen ineen met het organiseren van een Afscheid Fair. Informatief, mooi en luchtig was de insteek. Afgelopen zondag had de fair voor de eerste keer plaats bij cultureel centrum ’t Vossenveen in Albergen. Ruim zevenhonderd bezoekers namen er een kijkje.
In de loop der jaren zijn de opvattingen over afscheid, begraven en cremeren veranderd. Nabestaanden willen steeds vaker een persoonlijke afscheid dat past bij het leven dat de overledenen leefde. De eerste Afscheid Fair toonde uiteenlopende aspecten voor een bijzonder en respectvol afscheid. Want, “De dood is niet eng, we maken het eng”, aldus medeorganisator Karin Oude Avenhuis.
Uit de kaders
In het idyllische gebied rondom ’t Vossenveen vertelden 35 standhouders over hun producten. Binnen konden bezoekers lezingen bijwonen. De diversiteit was groot; van ideeën voor persoonlijke urnen en kisten tot vilten wiegjes en houten harten. “Vanaf vorig jaar september zijn we al bezig met de voorbereidingen”, vertelt Christel Bruggink. “Karin en ik werken allebei als zelfstandige en wilden graag een fair organiseren. Om dat alleen te regelen is het veel te veel werk dus besloten we het samen te doen. Onze opzet is om mensen aan het denken te zetten. Waarom zou je wachten tot iemand dood is en dan pas het afscheid bespreken. Bovendien ben je op zo’n moment overmand door emoties en vaak niet in staat om helder te denken. Er is veel meer keuze dan slechts A of B”, laat ze weten. “We hopen dat mensen op deze manier loskomen uit het ‘kader-denken’. Wanneer je praat over een dierbare overledenen kom je vanzelf bij datgene wat bij hem of haar paste.”
Eigen wensen
Dat de sfeer sereen en ontspannen was, bleek tijdens het optreden van cabaretier Thijs Kemperink. De Albergenaar integreerde op eigen wijze leven en dood in zijn verhaal, vol ernst en tegelijkertijd hilarisch. Van een beladen sfeer was deze dag dan ook geen sprake. “Het is de bedoeling dat mensen met een goed gevoel weg gaan”, benadrukt Oude Avenhuis. “Mensen maken de dood zelf eng door bijvoorbeeld kinderen bij hun overleden opa weg te houden. Dat hoeft echt niet altijd. Tegenwoordig wordt er steeds vaker voor gekozen om een lichaam te balsemen. De balseming werkt zo’n tien dagen, houdt de overledene langer toonbaar en biedt nabestaanden de kans om rustig afscheid te nemen. Er is zoveel mogelijk.” De verschillende kraampjes brachten gesprekken teweeg. “Het is niet zo dat wij het uitgebreid over het afscheid hebben gehad”, zegt een bezoeker die niet met naam vermeld wil worden. “Wat me wel opvalt is dat iedereen het voor de overledene zo goed mogelijk wil doen. Waarom? Die merkt er niks meer van. Ik wil het liefst dat het voor de nabestaanden allemaal goed geregeld is. Zij moeten doen waar zij zich goed bij voelen. Ik krijg toch niks meer mee.” De echtgenote vult aan: “Toch vind ik het interessant om te zien wat er allemaal kan. Ook voor overleden kindjes, echt mooi.”
Tweede editie
Hoewel Oude Avenhuis en Bruggink al voorvoelden dat er veel animo voor de fair zou zijn, zijn beide onderneemsters aangenaam verrast door het grote bezoekersaantal. “Het loopt de hele dag door”, zegt Bruggink. “Om het onderwerp ‘dood’ hangt een soort mystiek. Het maakt nieuwsgierig. Mensen zijn vandaag ook echt geïnteresseerd en vragen veel. Ik sprak zojuist een bezoekster die enorm enthousiast was over het houten hart. Hierin kan tevens de as van een overledene. De bezoekster zei: ‘nou ik weet wel waarin ik later eindig’. Dat erover wordt nagedacht en gesproken vind ik heel mooi. Als ik zie hoeveel mensen er vandaag zijn geweest, weet ik bijna zeker dat er een tweede editie komt. Of dat volgend jaar is weet ik nog niet.”
